feed-image Ροή Ειδήσεων
Open menu
26 | 04 | 2024
× Μορείτε να υποβάλλεται και το δικό σας άρθρο. Ζητήστε μας να σας ανοίξουμε κωδικό.

check Δικαιώματα εγκύων και τεκουσών γυναικών

Περισσότερα
5 Χρόνια 1 Εβδομάδα πριν - 5 Χρόνια 1 Εβδομάδα πριν #113 από panos
Α. Η άδεια τοκετού και λοχείας

1. Η συνολική διάρκεια της αδείας μητρότητος των γυναικών που απασχολούνται σε οποιονδήποτε εργοδότη όλης της Χώρας, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, είναι από 1-1-2000 δεκαεπτά εβδομάδες, σύμφωνα με το άρθρο 7 της από 23-5-2000 Εθνικής Γενικής Συλλογικής Συμβάσεως Εργασίας (ΔΕΝ 2000 σελ. 662), το οποίο εκυρώθη με το άρθρο 11 του Ν. 2874/2000 (ΔΕΝ 2001 σελ. 122).
Όπως αναφέρεται στην διάταξη αυτή, από το διάστημα αυτό, οκτώ (8) εβδομάδες θα χορηγούνται υποχρεωτικώς πριν από την πιθανή ημερομηνία του τοκετού (άδεια τοκετού) και οι υπόλοιπες εννέα (9), μετά τον τοκετό (άδεια λοχείας). Τις διατάξεις της ΕΓΣΣΕ βλ. εις ΔΕΝ 2013, τεύχος 1623 σελ. 502 επ.

Με την παραπάνω διάταξη δημιουργείται αφ’ ενός μεν υποχρέωση του εργοδότου να χορηγήση άδεια προ και μετά τον τοκετό, αφ’ ετέρου δε δικαίωμα της μισθωτού να ζητήση και να λάβη την άδεια αυτή προ και μετά τον τοκετό.

Σε περίπτωση που ο τοκετός πραγματοποιηθή σε χρόνο προγενέστερο από αυτόν που είχε αρχικά πιθανολογηθή, το υπόλοιπο της αδείας θα χορηγήται, κατά το άρθρο 7 της από 9-6-93 ΕΓΣΣΕ (ΔΕΝ 1993 σελ. 635), στην οποία παραπέμπει η διάταξη της ΕΓΣΣΕ του έτους 2000, υποχρεωτικά μετά τον τοκετό, ώστε να εξασφαλίζεται χρόνος συνολικής αδείας δέκα επτά (17) εβδομάδων.

Σε περίπτωση πραγματοποιήσεως του τοκετού σε χρόνο μεταγενέστερο από αυτόν που είχε αρχικά πιθανολογηθή (και βάσει του οποίου είχε χορηγηθή η προ του τοκετού άδεια) η άδεια παρατείνεται μέχρι την πραγματική ημερομηνία του τοκετού, χωρίς η παράταση αυτή να συνεπάγεται την αντίστοιχη μείωση της αδείας που η μισθωτός δικαιούται να λάβη μετά τον τοκετό. Τούτο ορίζεται στο άρθρο 3 παράγρ. 4 της Διεθνούς Συμβάσεως 103/52 «για την προστασία της μητρότητος», που εκυρώθη με το άρθρο πρώτο του Ν. 1302/82 (ΔΕΝ 1983 σελ. 108).

Στην τελευταία αυτή περίπτωση δηλαδή, η συνολική άδεια τοκετού υπερβαίνει τις 17 εβδομάδες. Στην απέχουσα λόγω ασθενείας μέχρι του τοκετού (επί 8 εβδομάδες) δεν οφείλεται και άδεια τοκετού. Πως επιδοτεί το ΙΚΑ - βλ. Αλλ. ΔΕΝ 2009 σελ. 1303.

Την άδεια λοχείας δικαιούται και η γυναίκα της οποίας το τέκνο εγεννήθη νεκρό ή πέθανε μετά τον τοκετό - βλ. ΑΠ 1362/09 - ΔΕΝ 2009 σελ. 1254 και Σημ. σ. 1257, Γνωμ. ΝΣΚ 194/05 Ολ. - ΔΕΝ 2006 σελ. 540, Αλληλ. ΔΕΝ 2005 σελ. 91. Επίσης βλ. Μελ. Α. Καμπάνταη εις ΔΕΝ 1998 σελ. 193.

2. Παροχές από τον εργοδότη, το ΙΚΑ και τον ΟΑΕΔ. Κατά το διάστημα της απουσίας της λόγω τοκετού, η γυναίκα δικαιούται να λάβη από τον εργοδότη της τις αποδοχές 15 μεν ημερών, εάν δεν είχε συμπληρώσει έτος υπηρεσίας, ενός δε μηνός εάν είχε συμπληρώσει έτος υπηρεσίας, σύμφωνα με τα άρθρα 657 και 658 ΑΚ. Εννοεῖται ότι τις αποδοχές αυτές δικαιούται να λάβη εφ’ όσον δεν είχε εξαντλήσει, για άλλο ανυπαίτιο κώλυμα, το δικαίωμα λήψεως των αποδοχών αυτών για το συγκεκριμένο εργασιακό έτος. Είναι διαφορετικό το κώλυμα του τοκετού-λοχείας (που αποτελεί ένα και το αυτό κώλυμα - άδεια μητρότητος) από το κώλυμα της ασθενείας (βλ. Αλλ. ΔΕΝ 2009 σελ. 1308 και ΔΕΝ 2013 σελ. 440, 441).

Από τις αποδοχές αυτές ο εργοδότης δικαιούται να αφαιρέση («εκπέση») ό,τι η μισθωτός έλαβε εξ αιτίας του τοκετού, δυνάμει υποχρεωτικής εκ του νόμου ασφαλίσεως. Αφαιρείται ολόκληρο το καταβληθέν για το συγκεκριμένο διάστημα από τον ασφαλιστικό Οργανισμό ποσόν, δηλαδή και εκείνο που αντιστοιχεί στις μη εργάσιμες ημέρες του διαστήματος (βλ. και ΔΕΝ 2009 σ. Π123. Επίσης βλ. Χ. Γκούτον εις ΔΕΝ 2003 σελ. 247).

Εαν η μισθωτός δεν δικαιούται να λάβη παροχές από τον φορέα υποχρεωτικής ασφαλίσεως, τότε ο εργοδότης υποχρεούται να της καταβάλη ολόκληρες τις αποδοχές των 15 ημερών ή του ενός μηνός.

Για το διάστημα των 15 ημερών ή του 1 μηνός (κατά τις ανωτέρω διακρίσεις) ο εργοδότης οφείλει να καταβάλη προς το ΙΚΑ ή άλλο φορέα κυρίας ασφαλίσεως, καθώς και προς το ΕΤΕΑΜ ή άλλο φορέα επικουρικής ασφαλίσεως, τις αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές, υπολογιζόμενες στο σύνολο των αποδοχών που συνήθως καταβάλλει στην μισθωτό, και όχι μόνον επί του ποσού που απομένει μετά την αφαίρεση των ποσών που κατεβλήθησαν από τον ασφαλιστικό Οργανισμό κατ’ ἀρθρ. 657-658 ΑΚ.

Με το άρθρο 141 παρ. 2 του Ν. 3655/08 - ΔΕΝ 2008 σελ. 435 θεσπίζεται η μείωση κατά 50% των εισφορών κλάδου συντάξεως που βαρύνουν τις μητέρες ασφαλισμένες όλων των φορέων ασφαλίσεως αρμοδιότητος Υπ. Απασχολ. και Κοιν. Προστασίας, για τούς πρώτους 12 μήνες που έπονται της γεννήσεως κάθε παιδιού (βλ. ΔΕΝ 2008 σ. 839 (841).

Από το ΙΚΑ η γυναίκα δικαιούται επιδόματος μητρότητος (από την πρώτη ημέρα απουσίας της) ίσο με το 50% του τεκμαρτού ημερομισθίου της ασφαλιστικής κλάσεως στην οποία εμπίπτει ο μέσος όρος αποδοχών της των τελευταίων 30 ημερών εργασίας του ημερολογιακού έτους πριν από την πιθανή ημέρα τοκετού. Το βασικό αυτό επίδομα προσαυξάνεται κατά 10% για κάθε συντηρούμενο μέλος οικογενείας. Προϋπόθεση καταβολής είναι να απέχη η γυναίκα από την εργασία της. Η καταβολή του επιδόματος μητρότητος δεν εξαρτάται από την χρονική διάρκεια της εγκυμοσύνης, ούτε από την γέννηση ζωντανού ή μη εμβρύου ή την επιβίωση του γεννηθέντος ( Εγκ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ 1/2011, Γνωμοδ. 431/10 Ν.Σ.Κ. - ΔΕΝ 2011 σελ. 327). Το ΙΚΑ εκδίδει κατ’ έτος σχετική Εγκύκλιο με ΠΙΝΑΚΕΣ επιδομάτων μητρότητος (βλ. π.χ. για το έτος 2008 στο ΔΕΝ 2008, τεύχος 1518 σελ. 852 και 855. Τα ίδια επιδόματα ίσχυσαν και για το 2009 - βλ. ΔΕΝ 2009 σελ. 1007 και για το 2010 και για το 2011. Βλ. και Εγκ. εις ΔΕΝ 2010 σελ. 185.

Επίσης η γυναίκα ασφαλισμένη στο ΙΚΑ δικαιούται να λάβη από τον ΟΑΕΔ τη διαφορά μεταξύ των τακτικών της αποδοχών και των επιδομάτων μητρότητος που έλαβε ή δικαιούται να λάβη από το ΙΚΑ, για το διάστημα που δεν λαμβάνει αποδοχές από τον εργοδότη της. Ο χρόνος επιδοτήσεως από τον ΟΑΕΔ λογίζεται ότι διανύθηκε στην ασφάλιση του κλάδου συντάξεως ΙΚΑ. Τις αναλογούσες εισφορές καταβάλλει στο ΙΚΑ ο ΟΑΕΔ. Βλ. και Γ. Ψηλόν εις ΔΕΝ 2009 σελ. 891.

Για τις παροχές μητρότητος από τούς ασφαλιστικούς Οργανισμούς και από τον ΟΑΕΔ βλ. και Μελέτη Φ. Χατζηδημητρίου εις ΔΕΝ 1997 σελ. 117.
Και για την καταβολή των επιδομάτων μητρότητος εφαρμόζονται οι διατάξεις περί διαδοχικής ασφαλίσεως (βλ. ΔΕΝ 1999 σελ. 821). Για τη χορήγηση επιδομάτων μητρότητος για 119 ημέρες συνολικά από το ΙΚΑ βλ. την Εγκ. 15 εις ΔΕΝ 2001, τεύχος 1358 σελ. 671 και για την καταβολή συμπληρωματικής παροχής από τον ΟΑΕΔ βλ. ΔΕΝ 2001, τεύχος 1359 σελ. 775. Για την αναγνώριση με εξαγορά του χρόνου κυοφορίας-λοχείας στο ΕΤΕΑΜ (τ. ΙΚΑ-ΤΕΑΜ) βλ. ΔΕΝ 2008 σελ. 393 και ΔΕΝ 2004 σελ. 663 και 836.

Β. Η άδεια φροντίδος παιδιού

1. Μείωση ωραρίου. Βάσει του άρθρου 6 της από 15-4-2002 ΕΓΣΣΕ (ΔΕΝ 2002 σελ. 600), όπως ερμηνεύθηκε (ΔΕΝ 2002 σελ. 824) και όπως τελικώς τροποποιήθηκε με την ΕΓΣΣΕ 24-5-2004 (ΔΕΝ 2004 σελ. 821), οι εργαζόμενες μητέρες δικαιούνται για τον θηλασμό και τις ηυξημένες φροντίδες για την ανατροφή του παιδιού, είτε να διακόπτουν την εργασία τους για μία ώρα κάθε ημέρα, είτε να προσέρχωνται αργότερα, είτε να αποχωρούν νωρίτερα κατά μία ώρα κάθε ημέρα, για χρονικό διάστημα 2,5 ετών από της λήξεως της αδείας λοχείας. Κατόπιν συμφωνίας των μερών, η μείωση του χρόνου εργασίας μπορεί να ορίζεται σε δύο ώρες ημερησίως, επί ένα έτος μετά την λήξη της αδείας λοχείας και εν συνεχεία επί 1 ώρα για 6 επί πλέον μήνες. Αν γίνη χρήση της εξαμήνου αδείας, για τον υπολογισμό του υπολοίπου χρόνου αδείας φροντίδος παιδιού, θεωρείται ότι κατά το εξάμηνο η γυναίκα έκανε χρήση μιας (και όχι δύο ωρών - βλ. ΔΕΝ 2011 σελ. 396). Η άδεια φροντίδος παιδιού αρχίζει, όπως ήδη ελέχθη, από την λήξη της αδείας λοχείας (αρθρ. 8 της ΕΓΣΣΕ 24-5-2004 - ΔΕΝ 2004 σελ. 821) - Βλ. και Χ. Γκούτον εις ΔΕΝ 2002 σελ. 350, όπου αναφέρονται και οι συνέπειες απασχολήσεως κατά την ώρα - άδεια και η απαγόρευση παραιτήσεως από το δικαίωμα. Βλ. επίσης Αλλ. ΔΕΝ 2005 σελ. 508.

● Την μείωση του ωραρίου δικαιούται και η απασχολουμένη με εκ περιτροπής εργασία, δηλαδή επί ολιγώτερες ημέρες την εβδομάδα, αλλά με πλήρες ωράριο ημερησίως (βλ. Μελ. ΔΕΝ 2003 σελ. 328). Το Υπ. Εργασίας δέχεται ότι δικαίωμα αναλόγως μειωμένου ωραρίου έχει και η απασχολουμένη με μειωμένο ημερήσιο ωράριο (βλ. ΔΕΝ 2007 σελ. 813 και αντιθ. Παρατηρήσεις σελ. 814).

● Την άδεια απουσίας για τη φροντίδα του παιδιού μπορεί να ζητήση εναλλακτικά ο πατέρας, εάν δεν κάνη χρήση αυτής η εργαζόμενη μητέρα (αρθρ. 9 παράγρ. 2 της από 9-6-93 ΕΓΣΣΕ). Προϋπόθεση λήψεως της αδείας αυτής από τον άνδρα είναι να έχη το σχετικό δικαίωμα η γυναίκα και να μη το ασκή (ΔΕΝ 2002 σελ. 1103 και ΔΕΝ 2006 σελ. 334. Επίσης ΔΕΝ 2013, τεύχος 1636 σελ. 1502).

● Η άδεια χορηγείται για την φροντίδα του παιδιού και είναι ακριβώς η ίδια, από απόψεως χρονικής διαρκείας, και όταν η μητέρα έχη αποκτήσει δίδυμα ή και τρίδυμα, αφού στη διάταξη δεν γίνεται σχετική διάκριση. (Βλ. και σχετικό Σημείωμα Θ. Σαρατσιώτη για την αντίστοιχη άδεια Δημοσίων υπαλλήλων, στο ΔΕΝ 2011 σελ. 1340).

● Εάν κατά την διάρκεια της αδείας αυτής η μητέρα περιέλθη εκ νέου σε κατάσταση εγκυμοσύνης, η χορηγηθείσα για το πρώτο παιδί άδεια φροντίδος θα διαρκέση μέχρι να λάβη η γυναίκα την άδεια τοκετού και λοχείας (17 συνολικώς εβδομάδες), μετά δε από την λήξη της αδείας λοχείας και την επιστροφή της στον εργοδότη, θα χορηγηθή άδεια φροντίδος για το νέο πλέον παιδί, η οποία θα διαρκέση επί χρονικό διάστημα 30 ή 18 επίσης μηνών, κατά τις ανωτέρω διακρίσεις, υπολογιζόμενο από το χρονικό σημείο της λήξεως της αδείας λοχείας που έλαβε για το νέο παιδί.

● Από 1-1-2000 το δικαίωμα διακοπής της εργασίας η καθυστερημένης προσελεύσεως ή προώρου αποχωρήσεως της μητέρας (ή εναλλακτικά του πατέρα) έχουν και οι θετοί γονείς παιδιών ηλικίας έως έξη ετών (αρθρ. 8 της από 23-5-2000 ΕΓΣΣΕ). Επίσης, οι άγαμοι γονείς. Τις διατάξεις της ΕΓΣΣΕ βλ. εις ΔΕΝ 2013, τεύχος 1623 σελ. 502 επ. Βλ. επίσης διευκρινίσεις εις ΔΕΝ 2000, τεύχος 1339 σελ. 890 (892).

Παρά την απουσία τους λόγω αδείας «θηλασμού», οι εργαζόμενες μητέρες δικαιούνται πλήρεις τις αποδοχές τους (αρθρ. 6 ΕΓΣΣΕ 2002, όπου ορίζεται και ότι λόγω της αδείας φροντίδος δεν πρέπει να προκαλούνται δυσμενέστερες συνθήκες στην απασχόληση και στις εργασιακές σχέσεις). Βλ. και τον Ν. 3896/10 κατωτ. υπό Θ. Δικαιούνται να λάβουν και για την ώρα απουσίας την προσαύξηση 75% (αν ως εκ της φύσεως της επιχ/σεως απασχολούνται κατά Κυριακή - βλ. και ΔΕΝ 2010 σελ. 1328), καθώς και την προσαύξηση 25% για νύκτα κλπ.

● 2. Ισόχρονη άδεια. Με το άρθρο 9 της ισχυούσης από 24-5-2004 ΕΓΣΣΕ εδόθη η δυνατότης, εφ’ όσον συμφωνεί ο εργοδότης, να ληφθή το μειωμένο ωράριο ως ίσου χρόνου συνεχόμενη άδεια με αποδοχές (βλ. ΔΕΝ 2004 σελ. 821).
Με την αποφ. 10/10 Ολομ. του Αρείου Παγου έγινε δεκτό ότι η συμφωνία του εργοδότου συνιστά άσκηση του διευθυντικού δικαιώματος και ελέγχεται κατ’ άρθρο 281 ΑΚ, και όχι «φυσική ευχέρεια» (ΔΕΝ 2010 σ. 1057 και Μελ. Κ. Μπακόπουλου ΔΕΝ 2009 σελ. 1425).

Για την μετατροπή των ωρών, κατά τις οποίες η τεκούσα έχει δικαίωμα να απέχη από την εργασία της μετά τον τοκετό, σε συνεχές χρονικό διάστημα, αφαιρούνται από το συγκεκριμένο συνολικό χρονικό διάστημα των 2,5 ετών (ωράριο μειωμένο κατά 1 ώρα) τα διαστήματα της κανονικής αδείας (των 2 ετών), οι Κυριακές και, επί πενθημέρου, και τα Σαββατα, καθώς και οι εξαιρετέες εορτές (εφ’ όσον κατά τα συγκεκριμένα έτη δεν συμπίπτουν με Σαββατο ή Κυριακή).
Επίσης αφαιρούνται και οι ώρες που αντιστοιχούν σε τυχόν άλλες άδειες που εμπίπτουν στο συγκεκριμένο διάστημα των 2,5 ετών, όπως π.χ. είναι η διαρκείας 4 τουλάχιστον μηνών γονική άδεια την οποία η μητέρα έλαβε ή θα λάβη μετά από την λήξη της αδείας λοχείας, καθώς, και η εξάμηνη ειδική άδεια μητρότητος (βλ. κατωτ. υπό Γ). Επίσης, αν η μητέρα περιήλθε εκ νέου εις κατάστασιν εγκυμοσύνης και η άδεια τοκετού και λοχείας εμπίπτη στο διάστημα των 30 μηνών, αφαιρείται και το διάστημα της αδείας αυτής.

Ο αριθμός των ημερών (και συνεπώς και των ωρών - μία καθ’ ημέραν) που προκύπτει διαιρείται δια 8 (όσο το ωράριο επί πενθημέρου). Το πηλίκον της διαιρέσεως αποτελεί τον αριθμό των εργασίμων ημερών που δικαιούται να λάβη η συγκεκριμένη τεκούσα.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεδομένου ότι ο υπολογισμός λαμβάνει υπ’ όψη τη συγκεκριμένη εκάστοτε περίπτωση, το ανωτέρω διάστημα δεν είναι πάντοτε 3,5 μήνες, όπως κακώς απαιτεί ο ΟΑΕΔ για να προβή στην επιδότηση. Ούτε ο νόμος, ούτε η απόφαση (ΔΕΝ 2008 σ. 435, 683) κάνουν λόγο για 3,5 μήνες. Το «3,5» αναφέρεται μόνον στην Εγκύκλιο του ΟΑΕΔ - ΔΕΝ 2008 σελ. 685.

Είναι δυνατή, κατόπιν συμφωνίας με τον εργοδότη, η χρήση του μειωμένου ωραρίου κατά ένα μέρος ως συνεχούς αδείας και κατά το υπόλοιπο σε ώρες, για το απομένον διάστημα.

● Με τον ανωτέρω τρόπο γίνεται ο υπολογισμός και όταν χορηγήται κατόπιν συμφωνίας στην μητέρα, 1 ολόκληρη ημέρα (την εβδομάδα κλπ.) αντί της καθημερινής μειώσεως του ωραρίου (ανά 8 ημέρες 1 ημέρα, αντί μειώσεως του ωραρίου κατά 1 ώρα επί 30 μήνες - βλ. ΔΕΝ 2012 σελ. 415).

Σχετική με την χορήγηση ολόκληρης ημέρας αντί της μειώσεως του ημερησίου ωραρίου σε μητέρες, είναι η Εφετ. Αθηνῶν 947/88 - ΕΕργΔ 1989 σελ. 678, με την οποία εκρίθη ότι ο εργοδότης δεν μπορούσε να διακόψη μονομερώς την χορήγηση ολόκληρης ημέρας και να επιστρέψη στο μειωμένο ωράριο, αφού είχε διαπλασθή επιχειρησιακή συνήθεια. Κατά την μειοψηφία δεν δημιουργείται επιχειρησιακή συνήθεια, αφού το μειωμένο ωράριο προβλέπεται από διάταξη αναγκαστικού δικαίου.

● Η άδεια φροντίδος παιδιού, συνισταμένη σε μείωση του ωραρίου εργασίας, χορηγείται για συγκεκριμένο σκοπό και προϋποθέτει την παροχή εργασίας από την μητέρα. Συνεπώς παύει να οφείλεται, και δεν μετατρέπεται σε χρηματική αξίωση, όταν η σύμβαση εργασίας λυθή καθ’ οιονδήποτε τρόπον. Εξυπακούεται ότι εάν εν συνεχεία η μητέρα αναλάβη εργασία σε άλλον εργοδότη, δικαιούται να κάνη χρήση της αδείας αυτής για το απομένον, μέχρι τη συμπλήρωση των 30 ή των 18 μηνών από της λήξεως της λοχείας, διάστημα. Αν η γυναίκα έχη ζητήσει και έχη λάβει από τον πρώτο της εργοδότη την άδεια ανατροφής σε συνεχές χρονικό διάστημα, λαμβάνοντας αμοιβή για το διάστημα αυτό, δεν δικαιούται να ζητήση από τον (τυχόν) δεύτερο εργοδότη να απασχολήται επί λιγώτερο χρόνο ημερησίως, αφού έχει ήδη εξαντλήσει το σχετικό δικαίωμά της. Αν αντιθέτως έχη λάβει μέρος μόνο του συνεχούς χρονικού διαστήματος, τότε μπορεί να κάνη χρήση του υπολοίπου διαστήματος στον (τυχόν) δεύτερο εργοδότη, είτε σε συνεχείς ημέρες, εάν συμφωνή ο νέος εργοδότης, είτε για 1 ώρα επί όσες ημέρες απομένουν μέχρι να συμπληρωθούν τα διαστήματα που προαναφέραμε. Για τον σκοπό αυτό, στα πλαίσια της καλής πίστεως, η εργαζομένη δικαιούται να ζητήση και ο παλαιός εργοδότης υποχρεούται να χορηγήση σχετική βεβαίωση. Για την άδεια ανατροφής του παιδιού βλ. τις διατάξεις των ΕΓΣΣΕ στο ΔΕΝ 2013, τεύχος 1623 σελ. 502.


Γ. Η ειδική εξάμηνη άδεια

Με το άρθρο 142 του ασφαλιστικού Ν. 3655/08 (ΔΕΝ 2008, τεύχος 1513 σελ. 435 επομ.), όπως έχει ερμηνευθή με το άρθρο 36 παρ. 2 του Ν. 3996/11 (ΔΕΝ 2011 σελ. 1090), καθιερώθηκε ως «ειδική παροχή προστασίας μητρότητος» το δικαίωμα της τεκούσης γυναίκας, ασφαλισμένης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και εργαζομένης με σχέση εργασίας ωρισμένου ή αορίστου χρόνου, να ζητήση και να λάβη από τον εργοδότη της «ειδική άδεια προστασίας μητρότητας έξη μηνών». Ο νόμος καθορίζει επακριβώς το χρονικό σημείο λήψεως της αδείας αυτής· Πρόκειται για την λήξη της αδείας λοχείας και της τυχόν χορηγηθείσης ισόχρονης προς το μειωμένο ωράριο αδείας.

Αν δεν κάνη χρήση της ισόχρονης προς την διάρκεια του μειωμένου ωραρίου αδείας η μητέρα, τότε δικαιούται να λάβη την εξάμηνη άδεια αμέσως μετά από την λήξη της αδείας λοχείας, στην συνέχεια δε να λάβη και το μειωμένο ωράριο για τον υπόλοιπο μέχρι τούς 30 μήνες από της λήξεως της λοχείας χρόνο.

Βάσει εξουσιοδοτήσεως του Νομου εξεδόθη η υπ ἀριθμ. 33891/606/7-5-08 απόφαση (ΦΕΚ 833, τεύχος Β’ της 9-5-08 βλ. ΔΕΝ 2008 σελ. 683). Στην απόφαση ορίζεται ως έναρξη της εξαμήνου ειδικής αδείας η επομένη της λήξεως της αδείας μητρότητος (τοκετού και λοχείας) ή της λήξεως της ισόχρονης προς το μειωμένο ωράριο αδείας (χορηγηθείσης αμέσως μετά από την άδεια λοχείας) ή η επομένη της λήξεως της κανονικής ετησίας αδείας που τυχόν έλαβε η μητέρα (εφ’ όσον βάσει του νόμου υπήρχε υποχρέωση του εργοδότου), μετά από την άδεια μητρότητος ή και την ισόχρονη άδεια).

Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι η άδεια του 6μηνου, συνιστώσα «ειδική παροχή προστασίας της μητρότητος» αποτελεί τρόπον τινά συνέχεια της αδείας μητρότητος, έχει δηλαδή ως σκοπό την παραμονή της μητέρας επί περισσότερο χρόνο στην διάθεση του νεογέννητου βρέφους της. Η άδεια προβλέπεται για την τεκούσα και όχι και για την περίπτωση υιοθεσίας. Εχει θεσπισθή μόνον για την μητέρα και όχι και για τον πατέρα. Προϋποθέτει δε την ύπαρξη «τέκνου», δεν χορηγείται δηλαδή όταν το τεχθέν απεβίωσε κατά τον τοκετό ή μετά από αυτόν (βλ. και ΔΕΝ 2010 σελ. 830). Για την άδεια αυτή βλέπετε στο ΔΕΝ 2010, τεύχος 1554 σελ. 241. Βλ. και ΔΕΝ 2008 σελ. 688. Βλ. και την Εγκ. ΟΑΕΔ ΔΕΝ 2008 σελ. 685. Για την αναγνώριση του πλασματικού χρόνου στούς ασφαλιστικούς Οργανισμούς βλ. Εγκ. στο ΔΕΝ 2008 σελ. 839. Για τον χρόνο της 6μηνου αδείας, ο οποίος θεωρείται ως εν ασφαλίσει, βλ. και το άρθρο 36 παρ. 2 του Ν. 3996/11. Γενικά για την αντιμετώπιση της αδείας αυτής κοινωνικοασφαλιστικώς, βλ. Ασφ. Θεμ. ΔΕΝ 2011 σελ. 1526.



Δ. Γονική άδεια

● Για την γονική άδεια ανατροφής, την οποία δικαιούνται όλοι οι γονείς στο χρονικό διάστημα από την λήξη της αδείας μητρότητος μέχρι το παιδί να συμπληρώση τα 6 έτη, διαρκεί δε 4 τουλάχιστον μήνες για κάθε γονέα και είναι άδεια άνευ αποδοχών, βλ. ΔΕΝ 2012, σ. 632 (μετά από τον Ν. 4075/12 - ΔΕΝ 2012 σελ. 573).



Ε. Προστασία κατά της καταγγελίας

● Κατά το άρθρο 36 παρ. 1 του Ν. 3996/11 (ΔΕΝ 2011 σελ. 1090) με το οποίο αντικατεστάθη το άρθρο 15 Ν. 1483/84 «1. Απαγορεύεται και είναι απόλυτα άκυρη η καταγγελία της σύμβασης ή σχέσης εργασίας εργαζομένης από τον εργοδότη της, τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, όσο και για το χρονικό διάστημα δεκαοκτώ (18) μηνών μετά τον τοκετό ή κατά την απουσία της για μεγαλύτερο χρόνο, λόγω ασθένειας που οφείλεται στην κύηση ή τον τοκετό, εκτός εάν υπάρχη σπουδαίος λόγος για καταγγελία. Η προστασία από την καταγγελία της σύμβασης ή σχέσης εργασίας ισχύει τόσο έναντι του εργοδότη, στον οποίο η τεκούσα προσλαμβάνεται, χωρίς να έχει προηγουμένως απασχοληθεί αλλού, πριν συμπληρώσει δεκαοκτώ (18) μήνες από τον τοκετό ή τον μεγαλύτερο χρόνο που προβλέπεται στην παρούσα, όσο και έναντι του νέου εργοδότη, στον οποίο η τεκούσα προσλαμβάνεται και μέχρι τη συμπλήρωση των ανωτέρω χρόνων.

Ως σπουδαίος λόγος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ενδεχόμενη μείωση της απόδοσης στην εργασία της εγκύου που οφείλεται στην εγκυμοσύνη».

Κατά την παρ. 2 του άρθρου 15, ο Ν. 1302/82, όπως και κάθε διάταξη που αναφέρεται στην προστασία της μητρότητος εφαρμόζεται και στούς εργαζομένους με σχέση έμμισθης εντολής (βλ. Αλλ. ΔΕΝ 2008 σελ. 335 και τις ΑΠ 1362/09 - ΔΕΝ 2009 σελ. 1254 (1256) και ΑΠ 1682/10 - ΔΕΝ 2011 σελ. 724).

Την απαγόρευση καταγγελίας περιέχει και η διάταξη του άρθρου 10 του ΠΔ 176/97 η οποία παραπέμπει στο άρθρο 15 του Ν. 1483/84 (βλ. ΔΕΝ 1997 σελ. 936 και ΔΕΝ 2012 σελ. 475).

Αφετηρία της προστασίας των τεκουσών κατά της απολύσεως είναι η ημέρα του τοκετού. Η προθεσμία αρχίζει από της επομένης ημέρας του τοκετού.

Με το άρθρο 20 παρ. 4 του Ν. 3896/10 (ΔΕΝ 2011 σελ. 52) είχε προβλεφθή ότι η χορήγηση της 6μηνου ειδικής αδείας έχει ως συνέπεια την παράταση του διαστήματος προστασίας κατά 3 μήνες (βλ. ήδη ανωτέρω - 18 μήνες για κάθε περίπτωση).

Όπως προκύπτει από τη διάταξη, η προστασία κατά της απολύσεως ισχύει για τις συμβάσεις αορίστου χρόνου. Στις συμβάσεις ωρισμένου χρόνου η προστασία ισχύει μόνον μέχρι του χρόνου συμβατικής λήξεως της ωρισμένου χρόνου σχέσεως (ΑΠ 1431/2005 - ΔΕΝ 2006 σελ. 27, ΑΠ 317/11 - ΔΕΝ 2011 σελ. 1051). Η προστασία δεν ισχύει μετά από την νόμιμη λήξη της συμβάσεως ωρισμένου χρόνου, έστω και αν παρέχεται εργασία βάσει αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων (ΑΠ 1624/06 - ΔΕΝ 2006 σελ. 1560).

Η προστασία κατά της απολύσεως έχει εφαρμογή και επί ακύρου συμβάσεως. Οφείλονται και μισθοί υπερημερίας παρά την ακυρότητα (ΑΠ 1682/10 - ΔΕΝ 2011 σ. 724, ΑΠ 892/2003 - ΔΕΝ 2003, σελ. 1304). Αντιθέτως είχε αποφανθή η ΑΠ 1176/93 (ΔΕΝ 1996 σελ. 407 - εφαρμογή μόνον επί εγκύρου συμβάσεως).

Προστατεύεται και η γυναίκα της οποίας το τέκνο εγεννήθη νεκρό η απεβίωσε μετά τον τοκετό (βλ. Αλλ. ΔΕΝ 2005 σελ. 91 και ΑΠ 1362/09 - ΔΕΝ 2009 σελ. 1254 και Σημ. 1257, Γνωμ. ΝΣΚ - ΔΕΝ 2006 σελ. 540).

Η προστασία κατά της καταγγελίας δεν ισχύει επί υιοθεσίας τέκνου (βλ. ΔΕΝ 2009 σελ. 1247), ούτε επί αποβολής του εμβρύου, αφού δεν υπάρχει «τοκετός».

*

Η απαγόρευση της καταγγελίας ισχύει ανεξαρτήτως της γνώσεως του εργοδότου περί της εγκυμοσύνης (ΑΠ 1682/10 - ΔΕΝ 2011 σελ. 724, ΑΠ 1291/88 - ΔΕΝ 1989 σελ. 988) και ανεξαρτήτως της γνώσεως ακόμη και της ιδίας της εγκύου (Μον. Πρωτ. Θηβών 117/93 - ΔΕΝ 1995 σελ. 1199).

Οπως έκρινε η Εφ. Λαρ. 458/2002 (ΔΕΝ 2004 σελ. 1685) δεν επιτρέπεται η με ΥΑ θέσπιση δυνατότητος απολύσεως εργαζομένων που ευρίσκονται σε κατάσταση εγκυμοσύνης η λοχείας (εκτός αν συντρέχη σπουδαίος λόγος), ούτε η ερμηνεία της κανονιστικής πράξεως κατά τρόπον άγοντα εις το αποτέλεσμα αυτό. Επίσης με την ΑΠ 37/2004 - ΔΕΝ 2004 σελ. 962 εκρίθη ότι αντίκειται στην αρχή της ισότητος των φύλων η απομάκρυνση εργαζομένης από θέση προϊσταμένης, αποκλειστικώς και μόνον λόγω εγκυμοσύνης και τοκετού.

Η κατά παράβασιν του νόμου επιχειρηθείσα καταγγελία θεωρείται ως μη γενομένη κατά τα άρθρα 3, 174 και 180 του Αστικού Κώδικος και ο εργοδότης περιέρχεται σε υπερημερία (βλ. την Εφ. Θεσ/νίκης 1958/94 εις ΔΕΝ 1996 σελ. 750). Σημειώνουμε ότι η καταβολή εκ μέρους του εργοδότου των αποδοχών των 18 μηνών (διάστημα προστασίας) στην απολυομένη, δεν καθιστά έγκυρη την καταγγελία ούτε αίρει την υπερημερία του εργοδότου. Η μη γνωστοποίηση ή η καθυστερημένη γνωστοποίηση της εγκυμοσύνης στον εργοδότη δεν καθιστά καταχρηστική την αξίωση καταβολής μισθών υπερημερίας ( Εφ. Αθ. 1426/96 - ΔΕΝ 1998 σελ. 276).

Δεδομένου ότι οι διατάξεις περί προστασίας της εγκύου και τεκούσης είναι δημοσίας τάξεως, δεν δύναται να αποκλεισθή η εφαρμογή τους δια της ιδιωτικής βουλήσεως. Είναι απολύτως άκυρη κάθε συμφωνία μεταξύ εργοδότου και μισθωτού περί μη εφαρμογής των προστατευτικών αυτών διατάξεων, καθώς και κάθε συμφωνία με άλλο αντικείμενο, η οποία όμως τείνει ή άγει στο ίδιο αποτέλεσμα (σύμβαση προς καταστρατήγησιν του νόμου). Επίσης είναι απολύτως άκυρη η παραίτηση της γυναίκας από την προστασία αυτή, καθώς και η ανάληψη υποχρεώσεως οικειοθελούς αποχωρήσεώς της από την εργασία ή η εκ μέρους της ανάληψη υποχρεώσεως καταβολής αποζημιώσεως ή ωρισμένου ποσού ως ποινής, αν μελλοντικώς περιέλθη σε κατάσταση εγκυμοσύνης.

Κατά το άρθρο 20 παρ. 2 του Ν. 3896/10, ο εργοδότης δεν μπορεί να αρνηθή την πρόσληψη γυναίκας λόγω εγκυμοσύνης η μητρότητος.

Για την υποχρέωση η μη της υπό πρόσληψιν γυναίκας να δηλώση αν είναι έγκυος βλ. Μελέτη Δ. Ζερδελή εις ΔΕΝ 2000 σελ. 673 επ. (692). Βλ. επίσης την ΑΠ 245/2002 (ΔΕΝ 2002 σελ. 1552), με την οποία γίνεται δεκτό ότι δεν υπάρχει κατά νόμον καθήκον της εργαζομένης να αποκαλύψη στον εργοδότη την εγκυμοσύνη της.

*

Ως σπουδαίος λόγος για την καταγγελία θεωρούνται ένα ή περισσότερα περιστατικά τα οποία κατ’ αντικειμενική κρίση καθιστούν, κατά την συναλλακτική καλή πίστη, μη ανεκτή για τον εργοδότη την εξακολούθηση της εργασιακής σχέσεως, ανεξαρτήτως από την ύπαρξη ή ανυπαρξία πταίσματος του απολυομένου. Η καλή πίστη δεν απαιτεί την με κάθε τίμημα και θυσία ανοχή της εργαζομένης εγκύου ή τεκούσης, αλλά θέτει ωρισμένα όρια ανοχής, η υπέρβαση των οποίων δικαιολογεί την απαλλαγή από την συμβατική δέσμευση. Σπουδαίο λόγο αποτελεί η ουσιώδης παράβαση των υποχρεώσεων, χωρίς να απαιτήται αναγκαίως και υπαιτιότητα (ΑΠ 622/08 - ΔΕΝ 2009, τεύχος 1529 σελ. 6).

Σπουδαίο λόγο αποτελεί και η μη συμμόρφωση της μισθωτού προς τις οδηγίες του εργοδότου, η αμελής ή πλημμελής και μη προσήκουσα εκτέλεση της εργασίας (ΑΠ 308/11 - ΔΕΝ 2011 σελ. 1474), και η επανειλημμένη απουσία από την εργασία (ΑΠ 1221/04 - ΔΕΝ 2005 σελ. 216, ΑΠ 865/03 - ΔΕΝ 2003 σελ. 1390, ΑΠ 245/ 02 - ΔΕΝ 2002 σελ. 1552, ΑΠ 205/99 - ΔΕΝ 2000 σελ. 492, ΑΠ 1051/88 - ΔΕΝ 1989 σελ. 237, Εφ. Αθηνών 3354/88 - ΔΕΝ 1988 σελ. 713, Εφ. Αθηνών 6523/89 - ΔΕΝ 1990 σελ. 1080, Εφ. Αθ. 2729/04 - ΔΕΝ 2006 σελ. 464) και η διακοπή της λειτουργίας της επιχ/σεως ( Εφ. Θεσ. 47/91 - ΔΕΝ 1993 σελ. 837, και Αλλ. ΔΕΝ 2003 σελ. 1503).

Σπουδαίο λόγο επίσης, αποτελεί και η ύπαρξη ψυχικών προβλημάτων που καθιστούν αδύνατη την άσκηση των καθηκόντων της εγκύου η της τεκούσης (ΑΠ 976/ 98 - ΔΕΝ 1999 σελ. 282). Και η άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητος ομοίας και ανταγωνιστικής προς εκείνην του εργοδότου, από τον σύζυγο της εγκύου (ΑΠ 1177/98 - ΔΕΝ 1999 σελ. 284).

Δεδομένου ότι εν περιπτώσει τακτικής καταγγελίας (μετά προειδοποίησιν), χρονικό σημείο της καταγγελίας αποτελεί ο χρόνος της προειδοποιήσεως, δεν προστατεύεται η περιελθούσα σε κατάσταση εγκυμοσύνης μετά από το χρονικό σημείο της προειδοποιήσεως (βλ. ΔΕΝ 1991 σελ. 687). Επίσης επειδή επί τακτικής καταγγελίας, «καταγγελία» αποτελεί η προειδοποίηση, δεν επιτρέπεται κατά την διάρκεια της προστασίας της εγκύου ή τεκούσης ούτε η προειδοποίηση καταγγελίας.

Ο εργοδότης που καταγγέλλει τη σύμβαση εγκύου, λεχούς η γαλουχούσης για σπουδαίο λόγο, υποχρεούται να αιτιολογήση την καταγγελία γραπτώς και να προβή σε κοινοποίηση στην Επιθεώρηση Εργασίας κατά το ΠΔ 176/97 (ΔΕΝ 1997 σελ. 936 και ΔΕΝ 2012 σελ. 475). Βλ. και την ΑΠ 865/2003 εις ΔΕΝ 2003 σελ. 1390. Στην πράξη, η αιτιολογία αναφέρεται στο Εγγραφο της καταγγελίας το οποίο κοινοποιείται στην Επιθεώρηση Εργασίας.

Για το πρόστιμο κ.λπ. επί παραβάσεων βλ. ΔΕΝ 2011 σελ. 457 και σελ. 484.

*

Και η έγκυος μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να τεθή σε διαθεσιμότητα - βλ. Αλλ. ΔΕΝ 2004 σελ. 159 και Μελ. Κ. Μαρκόπουλου ΔΕΝ 2008, τεύχος 1517 σελ. 705 (716). Μπορεί επίσης να τεθή σε εκ περιτροπής εργασία, υπό τις προϋποθέσεις του νόμου και εφ’ όσον το δικαίωμα ασκείται εντός των ορίων αρθρ. 281 ΑΚ. Βλ. και Εγγρ. 6698/11 - ΔΕΝ 2011 σελ. 102.


ΣΤ. Χρόνος υπηρεσίας

Ο χρόνος της υποχρεωτικής αποχής από την εργασία προ και μετά τον τοκετό θεωρείται ως χρόνος υπηρεσίας και συνυπολογίζεται για τη χορήγηση των επιδομάτων (δώρων) εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα (άρθρο 1 παράγρ. 4 εδ. β’ της ΥΑ 19040/81 - βλ. και ΔΕΝ 2011 σελ. 316).

Δεν συνυπολογίζονται όμως και τα διαστήματα αδείας άνευ αποδοχών, όπως είναι η γονική άδεια και το εξάμηνο της ειδικής αδείας μητρότητος (αρθρ. 1 παρ. 4 της ΥΑ 19040/81 - βλ. και ΔΕΝ 2011 σελ. 316, και Πρ. Οδηγίες για τα Δώρα.

*

Με το άρθρο 4 παράγρ. 7 του Ν. 3029/02 (ΔΕΝ 2002 σελ. 973) και την ΥΑ Φ. 11321/ 9584/2004 - ΔΕΝ 2004 σελ. 926, καθώς και με το άρθρο 141 παρ. 1 του Ν. 3655/08 - ΔΕΝ 2008 σελ. 435 που ετροποποίησε το ανωτέρω, προβλέπεται η αναγνώριση πλασματικού χρόνου ασφαλίσεως ενός έτους για το πρώτο παιδί, 2 ετών για το δεύτερο και 2 ετών για το τρίτο, για τις γυναίκες που ασφαλίζονται στο ΙΚΑ και αποκτούν από 1-1-2000 παιδιά. Τα ανωτέρω αφορούν το θέμα της συνταξιοδοτήσεως της γυναίκας ή του συζύγου της, και δεν επιφέρουν καμμία μεταβολή στις άδειες φροντίδος παιδιού κλπ. που αυτή δικαιούται. Για το θέμα αυτό βλ. Γ. Ψηλόν εις ΔΕΝ 2009 σελ. 1227 και ΔΕΝ 2005, τεύχος 1459 σελ. 1393 (1411). Επίσης βλ. Εγκ. ΙΚΑ στο ΔΕΝ 2009 σελ. 1445 και συμπλ. Εγκ. στο ΔΕΝ 2011 σελ. 753.

Για την προστασία των εγκύων και το δημογραφικό πρόβλημα βλ. Δ. Πετίνην εις ΔΕΝ 1996 σελ. 742.



Ζ. Υπάλληλοι Δημοσίου-ΝΠΔΔ-ΟΤΑ

Για την άδεια τοκετού των Δημοσίων υπαλλήλων (2 μήνες προ και 3 μήνες μετά τον τοκετό, στούς οποίους προστίθενται 2 μήνες για κάθε τέκνο πέρα του 3ου) βλ. τον Ν. 3528/07 εις ΔΕΝ 2007 σελ. 351 (361). Στο άρθρο 53 του Νόμου αυτού ορίζεται επίσης ότι ο χρόνος εργασίας των γονέων υπαλλήλων μειώνεται κατά 2 ώρες ημερησίως επί δύο έτη (τέκνα έως 2 ετών) και κατά μία ώρα κατά τα επόμενα δύο έτη (τέκνα από 2 έως 4 ετών) και ότι ο γονεύς που δεν κάνει χρήση του ανωτέρω μειωμένου ωραρίου, δικαιούται να λάβη άδεια εννέα μηνών με αποδοχές για ανατροφή του παιδιού. Οι ανωτέρω διατάξεις περί αδείας, κατά Ν. 2839/2000, έχουν εφαρμογή και στο επί σχέσει ιδ. δικαίου αορίστου χρόνου προσωπικό του Δημοσίου (βλ. ΔΕΝ 2004, τεύχος 1427 σελ. 766 επ., βλ. και ΔΕΝ 2010, τεύχος 1569 σελ. 1405). Παρομοία ρύθμιση για το μόνιμο προσωπικό περιέχει ο Κώδικας Καταστάσεως Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (Ν. 3584/07 - ΔΕΝ 2008 σελ. 235). Ο Νόμος αυτός, στο Μέρος Δεύτερο περιέχει διατάξεις για το προσωπικό με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου. Η ρύθμιση για τις άδειες τοκετού κλπ. ισχύει και εδώ μόνον για το προσ/κό ιδ. δικαίου αορίστου χρόνου. Και στούς δύο νόμους επέφερε τροποποιήσεις ο Ν. 3731/08 - ΔΕΝ 2009 σελ. 116, καθώς και ο Ν. 3801/09 - ΔΕΝ 2009 σελ. 1146. Με το άρθρο 18 του Νόμου αυτού έχει προβλεφθή ότι «σε περίπτωση πολύδυμης κύησης, η άδεια λοχείας αυξάνεται κατά ένα μήνα για κάθε τέκνο πέρα του ενός». Επίσης έχει προβλεφθή ότι «Στον πατέρα υπάλληλο χορηγείται άδεια δύο ημερών σε περίπτωση γεννήσεως τέκνου. Η άδεια αυτή χορηγείται και στην περίπτωση υιοθεσίας, εφ’ όσον το υιοθετηθέν δεν έχει υπερβή το 2ο έτος της ηλικίας του». Οι δικηγόροι επί παγία αντιμισθία δικαιούνται αδείας κυήσεως - λοχείας κατά τις κείμενες διατάξεις (Ν. 4194/13, άρθρ. 46). (βλ. και Μελ. Ν. Γεωργιάδου εις ΔΕΝ 1999 σελ. 1489 (1493) και Αλλ. ΔΕΝ 2006 σελ. 736 για τα προϊσχύοντα του Ν. 4194/13).



Η. Μέτρα υγιεινής και ασφαλείας

Κατά την εργασία των εγκύων, λεχών και γαλουχουσών προβλέπονται μέτρα υγιεινής και ασφαλείας στο ΠΔ 176/97 που εξεδόθη σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 92/85/ΕΟΚ (βλ. ΔΕΝ 1997 σελ. 936), όπως τροποποιήθηκε με το ΠΔ 41/2003 (ΔΕΝ 2003, τεύχος 1400 σελ. 400 - βλ. και Εγκ. ΙΚΑ στο ΔΕΝ 2004 σελ. 743). Τις διατάξεις κωδικοποιημέρες βλ. στο ΔΕΝ 2012 σελ. 475.

Στα διατάγματα αυτά καθορίζεται μεταξύ άλλων η έκταση εφαρμογής (με το νεώτερο ΠΔ προστίθεται και το ένστολο προσ/κο των Ενόπλων Δυνάμεων και το οικιακό υπηρετικό προσ/κο). Για την έκταση εφαρμογής της προστασίας της μητρότητος βλ. και τις σχετικές διατάξεις της ΔΣ 103/52 εις ΔΕΝ 2002 σελ. 510.

Στα ανωτέρω ΠΔ προβλέπεται η μετακίνηση της εργαζομένης κατά νύκτα σε θέση ημέρας εφ’ όσον υπάρχει ανάγκη, η άδεια για τη διενέργεια προγεννητικών εξετάσεων κ.α. Για τις διευκολύνσεις εγκύων χειριστών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών βλ. ΔΕΝ 2008 σελ. 1598.




Θ. Ίση μεταχείριση κλπ.

Τέλος με το άρθρο 3 του Ν. 3896/10 (με τον οποίο (αρθρ. 20) καταργείται ο Ν. 3488/06), « Εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών κλπ.» ορίζεται (παρ. 1) ότι απαγορεύεται κάθε μορφής άμεση ή έμμεση διάκριση λόγω φύλου, σε συσχετισμό ιδίως με την οικογενειακή κατάσταση (...).

Στην παρ. 1 του άρθρου 20 ορίζονται τα εξής:

«1. Δεν θίγονται με τον παρόντα νόμο ειδικές διατάξεις νόμων, διαταγμάτων ή κανονισμών που ρυθμίζουν θέματα προστασίας της εγκυμοσύνης και της μητρότητας ή την προστασία της πατρότητας ή την προστασία της οικογενειακής ζωής».

Επίσης στην παρ. 2 του ιδίου άρθρου ορίζονται τα εξής:

«2. Ο εργοδότης δεν μπορεί να αρνηθεί την πρόσληψη γυναίκας λόγω εγκυμοσύνης ή μητρότητας.

Σε εργασίες όπου για την πρόσληψη απαιτείται η προσκόμιση ιατρικής βεβαίωσης, η έγκυος προσλαμβάνεται χωρίς την ιατρική αυτή βεβαίωση, εφόσον οι ιατρικές εξετάσεις που απαιτούνται είναι επικίνδυνες για την υγεία της ίδιας ή του εμβρύου. Στην περίπτωση αυτή, η προσκόμιση της ιατρικής βεβαίωσης γίνεται μετά τη λήξη της άδειας μητρότητας, με την επιφύλαξη των διατάξεων του ΠΔ 176/97 (ΦΕΚ 150 Α’) και του ΠΔ 41/03 (ΦΕΚ 44 Α’)».

Στο άρθρο 16 του νόμου αυτού ορίζονται τα εξής:

«Η εργαζόμενη που έχει λάβει την εκάστοτε ισχύουσα άδεια μητρότητος ή την ειδική άδεια του άρθρου 142 του Ν. 3655/08 δικαιούται, μετά το πέρας των αδειών αυτών, να επιστρέψει στη θέση εργασίας της ή σε ισοδύναμη θέση, με όχι λιγότερο ευνοϊκούς επαγγελματικούς όρους και συνθήκες, και να επωφεληθεί από οποιαδήποτε βελτίωση των συνθηκών εργασίας, την οποία θα εδικαιούτο κατά την απουσία της».

Κατά την παρ. 3 του άρθρου 20 «η προστασία του άρθρου 16 ισχύει και για τούς εργαζόμενους που κάνουν χρήση οποιασδήποτε αδείας η οποία προβλέπεται για την γέννηση, ανατροφή ή υιοθεσία παιδιού». Τέλος στο άρθρο 18 του Ν. 3896/10 ορίζεται ότι «... συνιστά διάκριση και η λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση γονέων λόγω αδείας ανατροφής, φροντίδος, υιοθεσίας, αναδοχής παιδιού».



Last edit: 5 Χρόνια 1 Εβδομάδα πριν by panos.

Παρακαλούμε Σύνδεση για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

  • Δεν Επιτρέπεται: για δημιουργία νέου θέματος.
  • Δεν Επιτρέπεται: για απάντηση.
  • Δεν Επιτρέπεται: να επεξεργαστείτε το μήνυμά σας.
Συντονιστές: panospanagos_65
Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 1.648 δευτερόλεπτα
Τελευταία άρθρα.
  • Δεν υπάρχουν δημοσιεύσεις προς εμφάνιση
Πολιτική Cookies στην ΕΕ.. Το cookie είναι ένα μικρό τμήμα κειμένου που αποστέλλεται στο πρόγραμμα περιήγησης από έναν ιστότοπο που επισκέπτεστε. Διευκολύνει τον ιστότοπο να απομνημονεύει πληροφορίες σχετικά με την επίσκεψή σας, όπως την προτιμώμενη γλώσσα σας και άλλες ρυθμίσεις. Κάτι τέτοιο μπορεί να διευκολύνει την επόμενή σας επίσκεψη και να κάνει τον ιστότοπο πιο χρήσιμο για εσάς. Τα cookie παίζουν σημαντικό ρόλο. Χωρίς αυτά, η χρήση του ιστού θα ήταν μια πολύ πιο περίπλοκη εμπειρία. Χρησιμοποιούμε τα cookie για πολλούς λόγους. Τα χρησιμοποιούμε, για παράδειγμα, για την απομνημόνευση των προτιμήσεών σας όσον αφορά στην ασφαλή αναζήτηση, για να υπολογίσουμε τον αριθμό των επισκεπτών σε μια σελίδα ή για να σας διευκολύνουμε να εγγραφείτε στις υπηρεσίες μας και για να προστατεύσουμε τα δεδομένα σας. Περισσότερες πληροφορίες για τη χρήση των cookies μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://ec.europa.eu/ipg/basics/legal/cookies/index_en.htm