Αθήνα 08/11/2013
Αρ. πρωτ.: 36801/Δ10.114
ΘΕΜΑ: Υπουργική Απόφαση οικ. 32205/Δ10.96/2-10-2013 «Ελάχιστα απαιτούμενα υλικά πρώτων βοηθειών στους χώρους εργασίας».
Δημοσιεύθηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως η υπ΄ αριθμ. οικ. 32205/Δ10.96/2-10-2013 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου με θέμα: «Ελάχιστα απαιτούμενα υλικά πρώτων βοηθειών στους χώρους εργασίας» (ΦΕΚ Β΄ 2562). Η απόφαση αυτή εκδόθηκε κατόπιν της εξουσιοδοτικής διάταξης του άρθρου 36 παρ. 4 του ν. 4144/2013 «Αντιμετώπιση της παραβατικότητας στην Κοινωνική Ασφάλιση και στην αγορά εργασίας και λοιπές διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄ 88) αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας όπως είχε γνωστοποιηθεί και με την εγκύκλιο μας οικ. 12370/1435/22-4-2013.
Με την απόφαση αυτή και στο πλαίσιο της κωδικοποίησης της νομοθεσίας και διευκόλυνσης αναζήτησης των διατάξεων σχετικά με την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων, καθιερώνεται ενιαία ρύθμιση, σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις, όλων των κανονιστικών πράξεων που αφορούν την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων, που έχουν εκδοθεί από το έτος 1934 και μετά, όσον αφορά τα ελάχιστα απαιτούμενα υλικά πρώτων βοηθειών στους χώρους εργασίας.
Μέχρι σήμερα σε κανονιστικές πράξεις προβλεπόταν κατά περίπτωση το ελάχιστο περιεχόμενο του φαρμακείου. Ειδικότερα για τις παλαιότερες περιπτώσεις το υλικό αυτό θεωρείται εν μέρει παρωχημένο κάποιες δε από τις προβλέψεις του έχουν καταργηθεί ή απαγορεύεται η χρήση τους. Έτσι θεωρήθηκε αναγκαία η ρύθμιση για καθιέρωση ενιαίου ελαχίστου περιεχομένου φαρμακείου σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις αλλά και λαμβάνοντας υπόψη το κατά περίπτωση προσδιοριζόμενο φαρμακευτικό υλικό στις ισχύουσες κανονιστικές πράξεις. Στις περιπτώσεις που με την εξέλιξη της επιστήμης και των κανόνων καλής πρακτικής απαιτηθούν νέα υλικά η παραπάνω υπουργική απόφαση θα τροποποιείται ανάλογα.
Πέραν των ανωτέρω επισημαίνεται ότι σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται η εκπαίδευση προσωπικού για τη χρήση του φαρμακευτικού υλικού. Εννοείται ότι η χρήση κάποιου φαρμακευτικού υλικού γίνεται μόνο εφόσον θεωρείται απαραίτητο, συντρέχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις (π.χ. εργαζόμενος έχει ενημερώσει την επιχείρηση ότι έχει κάποιο πρόβλημα αλλεργίας και η χρησιμοποίηση του κατάλληλου φαρμακευτικού υλικού επιβάλλεται άμεσα) και οπωσδήποτε σύμφωνα με τις οδηγίες του αρμόδιου ιατρού.
Ο ιατρός εργασίας, εφόσον υπάρχει στην επιχείρηση, μπορεί να συστήσει και άλλο φαρμακευτικό υλικό πέραν του προσδιοριζόμενου με την εν λόγω απόφαση. Στις περιπτώσεις που δεν προβλέπεται υποχρεωτική απασχόληση ιατρού εργασίας, ο εργοδότης μπορεί να διαθέτει και άλλο φαρμακευτικό υλικό μετά από συμβουλή ιατρού.
Με την εφαρμογή της απόφασης αυτής τα μέρη της νομοθεσίας που προέβλεπαν ελάχιστο περιεχόμενο φαρμακείου, αντικαθίστανται σχετικά.
Όσον αφορά το περιεχόμενο των φαρμακείων διευκρινίζεται ότι τα «κεντρικά» φαρμακεία περιέχουν το πλήρες προσδιοριζόμενο φαρμακευτικό υλικό ενώ για τα άλλα φαρμακεία που ευρίσκονται πλησίον των θέσεων εργασίας μπορεί το περιεχόμενο αυτό να διαμορφώνεται ανάλογα σε συνάρτηση με τα χαρακτηριστικά της επιχείρησης (έκταση, διασπορά θέσεων εργασίας, φύση παραγωγικής διαδικασίας, επικινδυνότητα κ.λπ.) λαμβάνοντας υπόψη και τη γραπτή εκτίμηση κινδύνου. Οι ποσότητες των παραπάνω φαρμακευτικών υλικών καθορίζονται ανάλογα με τον αριθμό των εργαζομένων και οπωσδήποτε σύμφωνα με τις οδηγίες του αρμόδιου ιατρού. Το υλικό πρέπει να φέρει κατάλληλη σήμανση και η πρόσβαση σε αυτό να είναι ευχερής.
Ειδικότερες διατάξεις με τις οποίες προσδιορίζονται ελάχιστες ποσότητες φαρμακευτικών υλικών σε συνάρτηση με τον αριθμό των εργαζομένων -εντός ή/και εκτός πόλης- διατηρούνται και συμπληρώνονται με το πλήρες προσδιοριζόμενο φαρμακευτικό υλικό. Οι ποσότητες των συμπληρωματικών φαρμακευτικών υλικών καθορίζονται ανάλογα με τον αριθμό των εργαζομένων και οπωσδήποτε σύμφωνα με τις οδηγίες του αρμόδιου ιατρού.